استاد در جواب گفت : " به گندم زار برو و پر خوشه ترین شاخه را بیاور.

 اما در هنگام عبور از گندم زار، به یاد داشته باش که نمی توانی به عقب

 برگردی تا خوشه ای بچینی ! "

شاگرد به گندم زار رفت و پس از مدتی طولانی برگشت ...

استاد پرسید : " چه آوردی ؟! "

و شاگرد با حسرت جواب داد : " هیچ ! هر چه جلو میرفتم ، خوشه های

 پر پشت تر میدیدم و به امید پیدا کردن پرپشت ترین ، تا انتهای گندم زار

 رفتم ..."