سلام
قلم را در گوشه اي آرام به زمين گذاشتم !
تا مدتي بيانديشم در مورد آنچه با او نگاشتم و هرگز فرصت عمل به آنها برايم فراهم نگشت !
زندگي ميگذرد
.................. چه به يك شاخه ي گل
............................................ چه به يك كوه پر از درد و آه
( رهگذر )
خوبي عزيز
عشق خوبان آتش است
سخت مي سوزاند، اما دلکش است
من کجا و ترک آن مهوش کجا
دل کجا پرهيز از اين آتش کجا
شادمانم گر چه در اين آتشم
روز و شب مي سوزم اما دلخوشم از خدا خواهم که افزونش کند دل اگر دم زد پر از خونش کند موفق باشي
باي
واقعا نميدونم چي بگم
خيلي جالبه
موفق و پيروز باشي